- obrodo
- ob-rōdo, ĕre, v. a., to gnaw (ante- and post-class. for mordeo).I.Lit.:II.
vermis te semper obrodit,
Ambros. Tob. 7, § 26:ut quod obrodat sit,
Plaut. Am. 2, 2, 92.—Trop., to gnaw over, chew upon; to backbite, depreciate:haec sunt argumentationis ossa, quae obroditis,
Tert. adv. Marc. 2, 5 init.:sacrilego morsu pretiosum fidei velamen obrodunt,
Ambros. Spir. Sanct. 1, 16, 164:frequenter obrodi a maledicis obtrectatoribus,
id. in Psa. 118, Serm. 8, 36.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.